Την αντίθεση τους με τις ρυθμίσεις στον χώρο των τουριστικών καταλυμάτων, που περιλαμβάνονται στην υπό συζήτηση συμφωνία στη Βουλή, εκφράζουν με επείγουσα επιστολή της προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού ο ΣΕΤΕ, η ΠΟΞ και Η ΣΕΕΔΔΕ.
Συγκεκριμένα η επιστολή αναφέρει:

"Αναφορικά με το σχέδιο νόμου με τίτλο «Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης», θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής σημεία:

Α. Απελευθέρωση Τουριστικών Μισθώσεων

Η αναγνώριση του sharingeconomy, ως διεθνής τάση, είναι δεδομένη από τον τουριστικό τομέα, όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μεταφραστεί στην πλήρη κατάργηση της έννοιας της τουριστικής μίσθωσης, διότι αυτό μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στην αγορά. Ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, ο ΣΕΤΕ σημειώνει τα ακόλουθα:

Όπως καταγράφεται από διεθνείς μελέτες, η παροχή υπηρεσιών διαμονής κινείται στην κατεύθυνση της τυποποίησης και ύπαρξης θεσμικού πλαισίου λειτουργίας (standardization & restriction) και όχι προς την κατεύθυνση της πλήρους και άνευ όρων απελευθέρωσης (unconditionalliberalization). Άλλωστε, η ικανοποίηση του καταναλωτή, έχει αποδειχθεί πως συνδέεται άμεσα και δυναμικά με την ουσιαστική προτυποποίηση και την ύπαρξη προδιαγραφών, κυρίως λειτουργικών.

Ο εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος οφείλει να προκύψει μέσω της επίλυσης των πολλών ζητημάτων που υφίστανται στις επιμέρους ειδικές μορφές τουρισμού, με στόχο, την αύξηση των εσόδων του κράτους από τον τουρισμό. Δεν προκύπτει από καμία μελέτη του τουριστικού τομέα ότι η άνευ όρων απελευθέρωση των τουριστικών μισθώσεων είναι ζητούμενη και πως θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος, ή/και της ποικιλίας του προσφερόμενου προϊόντος, ή/και την ενίσχυση των εσόδων του κράτους.

Ο χρονικός περιορισμός, που σήμερα ισχύει, είναι και ο μόνος τρόπος διαχωρισμού της άσκησης τουριστικής δραστηριότητας (σήμα λειτουργίας, έναρξη επιτηδεύματος, καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών, κλπ), από τις απλές αστικές μισθώσεις που υπόκεινται μόνο σε φόρο εισοδήματος. Εάν απελευθερωθεί πλήρως η αγορά, είναι προφανές ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις, θα σπεύσουν να κλείσουν τα βιβλία τους και να υλοποιούν αστικές μισθώσεις μικρής διάρκειας. Στην περίπτωση αυτή, γίνεται αδύνατος ο τρόπος ελέγχου του προσποριζόμενου εισοδήματος και θα μειωθούν τα έσοδα του κράτους από την εν λόγω δραστηριότητα και θα αυξηθεί η μαύρη εργασία.

Με τα νέα δεδομένα που θα διαμορφωθούν αποτελεί ερώτημα πώς το κράτος θα ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις του, όταν ανταποκρίνεται πλημμελώς στις σημερινές.

Καλλιεργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, κυρίως για τις περιοχές με αστικό ιστό, των αδειοδοτημένων καταλυμάτων από μη αδειοδοτημένα καταλύματα που δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο φορολογικό και ασφαλιστικό πλαίσιο. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Αθήνας, η κρίση των τελευταίων ετών έχει επιφέρει σοβαρότατο πλήγμα, με τουλάχιστον 80 ξενοδοχεία να έχουν κλείσει και εκατοντάδες θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί. Τα τελευταία 2 χρόνια ο προορισμός δείχνει να κερδίζει ταχύτατα το χαμένο έδαφος και να γίνεται ένας ευρωπαϊκά ανταγωνιστικός προορισμός. Η συγκεκριμένη εξέλιξη θα μειώσει ραγδαία αυτή τη δυναμική.

Το κράτος οφείλει να προστατεύει το τουριστικό προϊόν, την ποιότητα δηλαδή των προσφερόμενων υπηρεσιών, ως δημόσιο αγαθό. Η άνευ συγκεκριμένων όρων και διαδικασιών απελευθέρωση των μισθώσεων θα μειώσει δραματικά την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος. Παράλληλα, απαιτείται η διασφάλιση της υγιεινής και της ασφάλειας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κάτι που δεν προκύπτει από την προτεινόμενη διάταξη.

Η πλήρης απελευθέρωση των μισθώσεων θα δημιουργήσει δυσεπίλυτα ζητήματα στο άμεσο μέλλον, σχετικά με θέματα χρήσεων γης, αλλά και της συνταγματικής υποχρέωσης του κράτους στην προστασία της ιδιοκτησίας.

Χωρίς σχεδιασμό, μελέτη και αποτύπωση των επιπτώσεων της άνευ όρων απελευθέρωσης της αγοράς είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν επιπρόσθετα ζητήματα μεταξύ της τουριστικής και της κτηματομεσιτικής αγοράς, αλλά και επιπρόσθετη στρέβλωση της λειτουργίας του κλάδου, αφού ο τομέας δεν έχει ακόμα ενσωματώσει τις πολλαπλές αλλαγές που ήδη έχουν προκύψει στη νομοθεσία τα τελευταία χρόνια.
Με δεδομένη τη δέσμευση της Κυβέρνησης σχετικά με τη μείωση του περιορισμού των 30 ημερών, ο ΣΕΤΕ προτείνει την τοποθέτηση του ορίου στις 20 ημέρες, τροποποιώντας νομοτεχνικά το κείμενο.

Β. Κατάργηση της εξαίρεσης ΕΝΦΙΑ

Με την κατάργηση της εξαίρεσης ΕΝΦΙΑ για ενοικιαζόμενα δωμάτια και ατομικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αφενός εξαντλούνται τα όρια αντοχής της λειτουργίας χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες εξωθούνται είτε στην παρανομία είτε στην παύση της λειτουργίας τους, αφετέρου αποτρέπονται δεκάδες επενδύσεις στον κλάδο που βρίσκονται σε στάδιο σχεδιασμού ή υλοποίησης.

Με δεδομένο το γεγονός, ότι σύσσωμος ο ελληνικός τουρισμός στήριξε αποφασιστικά την οικονομία τα χρόνια της κρίσης.

Με δεδομένο το γεγονός, ότι από τη πρώτη στιγμή ο ΣΕΤΕ ως σύγχρονος κοινωνικός εταίρος έχει δηλώσει έμπρακτα την υποστήριξή του στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για συμφωνία.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες μειώνονται οι δυνατότητες των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων να συνεχίσουν να προσφέρουν την έμπρακτη υποστήριξή τους στην ελληνική οικονομία, την απασχόληση και την κοινωνία.

Με εκτίμηση,

Ανδρέας Α. Ανδρεάδης,

Πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ)

Γιάννης Α. Ρέτσος,

Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ)

Κωνσταντίνος Μπρεντάνος,

Πρόεδρος Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Ενοικιαζόμενων Δωματίων, Διαμερισμάτων Ελλάδος (ΣΕΕΔΔΕ)

Aπελευθέρωση στις τουριστικές μισθώσεις κατοικιών προβλέπει η Συμφωνία με τα προαπαιτούμενα για το τρίτο μνημόνιο. Το tourismlobby εντόπισε τη σχετική διάταξη, που αποτελεί βόμβα στις δομές του ελληνικού τουρισμού, όπως τις ξέραμε μέχρι τώρα.

Ιδού το δημοσίευμα:Η μεγάλη «βόμβα» στα θεμέλια του Τουρισμού, έχει οπλιστεί, αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για τη Συμφωνία και το τρίτο Μνημόνιο και εμπεριέχεται στη διατύπωση «ελευθέρωση της αγοράς τουριστικών καταλυμάτων»! Η αγγλική διατύπωση αναφέρεται σε «τουριστικές μισθώσεις» (tourist rentals) και με πολύ απλά λόγια, σημαίνει ότι οι δανειστές απαίτησαν και οι κυβερνώντες αποδέχθηκαν, να αλλάξει άρδην το καθεστώς του τι σημαίνει και τι είναι τουριστική μίσθωση καταλύματος.

Του ποιος νοικιάζει τι, πως, για πόσο και σε ποιόν.

Στο σχέδιο νόμου της Συμφωνίας, δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για το εννοείται ως «απελευθέρωση», απλώς ορίζεται ότι μέχρι τον Οκτώβριο η κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει νομοθεσία «με σκοπό να τεθεί σε πλήρη ισχύ η ελευθέρωση των τουριστικών καταλυμάτων».

Σε άλλο σημείο, όμως, στις διατάξεις του νομοσχεδίου, εντέχνως κεκαλυμμένη, υπάρχει η κατάργηση, από 1ης Νοεμβρίου 2015, της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν. 4276/2014, που ορίζει ότι "Ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα".Τι σημαίνει αυτό, εκ πρώτης ανάγνωσης; Ότι από την 1η Νοεμβρίου, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός που να διαχωρίζει τη μίσθωση ενός τουριστικού καταλύματος από άλλη μίσθωση, σε άλλο κατάλυμα! Όποιος έχει ένα σπίτι, ένα διαμέρισμα, μία βίλα, μπορεί να την ενοικιάζει με τη μέρα, με την εβδομάδα, με το δεκαήμερο, όσο θέλει, χωρίς να θεωρείται ότι το ακίνητο είναι τουριστικό!

Με τις προυποθέσεις και διαδικασίες, αυτό θα πρέπει να προβλέπεται στο νέο νομοθετικό πλαίσιο που πρέπει να κατατεθεί μέχρι τον Οκτώβριο...Η απαίτηση για "ελευθέρωση" των καταλυμάτων, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Υπάρχει από το πρώτο Μνημόνιο και αποτελούσε έκτοτε βασικό σημείο αναφοράς στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και μάλιστα, κατά καιρούς, είχαν ασκηθεί πολύ ισχυρές πιέσεις στο υπουργείου Τουρισμού - πρωτίστως από την Τρόικα αλλά εν μέρει και από το τότε Υπουργείο Ανάπτυξης - να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του καθεστώτος.

Απόρροια αυτών των πολύπλευρών πιέσεων, ήταν αφενός μεν να περιοριστεί αυτός ο ελάχιστος χρόνος που τώρα καταργείται, κάτω από τον οποίο μία μίσθωση θεωρείται τουριστική, στον έναν μήνα από τρεις που ήταν, αφετέρου δε να εισαχθεί ο θεσμός της τουριστικής έπαυλης, με ειδικό σήμα και συγκεκριμένες προδιαγραφές ακινήτων, καθώς και με ελάχιστο χρόνο μίσθωσης μία εβδομάδα και ανώτατο όριο μίσθωσης, αθροιστικά, τρεις μήνες ετησίως.

Το φλέγον αυτό ζήτημα, φυσικά, για κάποιους δεν ξεχάστηκε, ενώ στο μεταξύ, οι παράνομες ενοικιάσεις ιδιωτικών καταλυμάτων, οργιάζουν, με χιλιάδες διαμερίσματα και σπίτια να προσφέρονται αφειδώς μέσω των γνωστών ιστοσελίδων, ανά την Ελλάδα.Είναι εύλογη η απορία: αν η παρανομία και η φοροδιαφυγή έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις με το ισχύον πλαίσιο, τότε τι θα συμβεί αν μεθοδευτεί μία «απελευθέρωση»;Φαίνεται ότι οι πιέσεις απέδωσαν.

Οι πληροφορίες μας, αναφέρουν ότι στο συγκεκριμένο μέτρο δεν υπήρξαν και ιδιαίτερες αντιστάσεις από την πλευρά του αρμόδιου υπουργού Γ. Σταθάκη, αλλά ούτε και από την πλευρά της συναρμόδιας Ε. Κουντουρά, αν και όπως μαθαίνουμε, υπήρξαν φωνές αντίδρασης στα επιτελεία και των δύο.Αυτό που απομένει, είναι να δούμε τις αιτιάσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη συζήτηση των προαπαιτούμενων στις επιτροπές και στη Βουλή, τις επόμενες μέρες και να μάθουμε που θα εστιάσει η (προ)απαιτούμενη σχετική νομοθετική παρέμβαση.Είναι ευνόητο, ότι η εξέλιξη αυτή προκαλεί τεράστια ανησυχία στον τουρισμό και στους δύο βασικούς πυλώνες του, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Βασικός προβληματισμός, ότι θα περάσουμε από το ένα άκρο, της ανεξέλεγκτης και οργιάζουσας παρανομίας, στο άλλο, στην «ελευθέρωση της αγοράς», χωρίς να έχει μεσολαβήσει ένα σοβαρό και αποτελεσματικό καθεστώς ρύθμισης και ελέγχου.Είναι ένα πολύ επικίνδυνο θέμα! Με δυνητικά απρόβλεπτες συνέπειες για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της τουριστικής αγοράς, τις συνθήκες ανταγωνισμού και την ποιότητα του τουριστικού μας προιόντος

"Πηγή: tourismlobby