Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: τραπεζοκαθίσματα

Το “παράθυρο” για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων στις παραλίες που είχε κλείσει με την προηγούμενη ΚΥΑ, ανοίγει η κυβέρνηση μετά τις αντιδράσεις των δήμων. Σύμφωνα με την νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση που δίνει το δικαίωμα στους δήμους να παραχωρούν τις παραλίες τους σε ιδιώτες για εκμετάλλευση ελαστικοποιοείται το περιθώριο για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων στις παραλίες.

Στην τροπολογία δεν ορίζεται ρητά ότι η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος επισύρει κυρώσεις, καθώς αυτή ακριβώς η φράση απαλείφεται. Σημειώνεται, όπως και πριν, ότι η παραχώρηση γίνεται αποκλειστικά για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, σετ ομπρελών με ξαπλώστρες ή καθίσματα με ή χωρίς τραπεζάκι, λειτουργία τροχήλατου −αυτοκινούμενου ή μη− αναψυκτηρίου). Όμως, στη συνέχεια οριζόταν ότι «η άσκηση άλλης δραστηριότητας όπως η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος επιφέρει τις κυρώσεις του άρθρου 13 της παρούσας και της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας για τον αιγιαλό και την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών».

Ευνοϊκότερη ως προς το οικονομικό όφελος για δημοτικές επιχειρήσεις είναι η ρύθμιση για το ποσοστό των εσόδων που κατευθύνεται στο Δημόσιο, σε περίπτωση που το δικαίωμα έχει μεταβιβαστεί από τον OTA α’ βαθμού, σε υφιστάμενη δημοτική ανώνυμη εταιρεία του άρθρου 266 του Ν. 3463/2006. Σε αυτήν την περίπτωση το υπέρ του Δημοσίου αντάλλαγμα ορίζεται σε ποσοστό 10% επί των ακαθάριστων εσόδων που πραγματοποιεί η ίδια η δημοτική ανώνυμη εταιρεία από την άσκηση των δραστηριοτήτων στους κοινόχρηστους χώρους.

Σημειώνεται ότι στην περίπτωση που οι ίδιοι οι OTA α’ βαθμού χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους, το υπέρ του Δημοσίου αντάλλαγμα ορίζεται σε ποσοστό 30% επί των ακαθάριστων εσόδων που πραγματοποιεί o δήμος από την άσκηση των δραστηριοτήτων στους κοινόχρηστους χώρους.

Τέλος, υπάρχουν αλλαγές ως κάποια χρονικά όρια που τίθενται. Μειώνεται στον ένα χρόνο αντί στα δύο που οριζόταν η ισχύς της παραχώρησης. Αντί να ισχύει μέχρι τις 31.3.2017, επήλθε τροποποίηση και τώρα η ισχύς της ορίζεται μέχρι τις 30.4.2016.

Νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία περιλαμβάνει το «αναπτυξιακό» σχέδιο νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση. Οι ρυθμίσεις είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινοχρησίας της. Μάλιστα, περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται.

Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ», βρίσκονται στο τέταρτο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19). Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα συμπεριληφθούν στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, καθώς συνεκτιμώνται πολιτικά και οι αντιδράσεις που πιθανότατα θα συναντήσουν. Οι κυριότερες από αυτές είναι:

• Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.

• Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα. Επανέρχεται αντ’ αυτού η ελάχιστη απόσταση των 100 μέτρων ανάμεσα στις διαδοχικές παραχωρήσεις, που μπορούν να καλύψουν την υπόλοιπη παραλία.

• Ο (εξ ορισμού δημόσιος, εκτός αν υπάρχουν ιδιωτικά δικαιώματα) παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να παραχωρείται και να οικοδομείται.

• Ως προς το μίσθωμα για την απλή χρήση ενός αιγιαλού, προτείνεται να υπολογίζεται όχι η αντικειμενική και μισθωτική αξία του πλησιέστερου ακινήτου, αλλά του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Η ρύθμιση αυτή είναι δεδομένο ότι θα μειώσει τα μισθώματα, άρα τα έσοδα του Δημοσίου.

• Στις περιπτώσεις στρατηγικών επενδύσεων, δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης στον επενδυτή του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται όχι μόνο σε επαφή με το ακίνητο, αλλά και σε παρακείμενο χώρο.

• Δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα.

• Σήμερα, η παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας (όχθης, πυθμένα κ.λπ.) απαγορεύεται, εκτός αν επιβάλλεται για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης, ασφάλειας, υγείας ή προστασίας αρχαιοτήτων και περιβάλλοντος. Με νέα ρύθμιση, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται και σε περιπτώσεις «ασφάλειας βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων», μια επιδεχόμενη πολλές ερμηνείες αναφορά.

• Καταργείται ρύθμιση με την οποία δινόταν δυνατότητα ανάκλησης της παραχώρησης ενός αιγιαλού, προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του.

• Παρατείνεται αυτοδικαίως η χρήση αιγιαλού όταν αφορά έργα που εξυπηρετούν λατομικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις, όσο χρόνο υφίσταται το σχετικό δικαίωμα.