Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: είσπραξη

Με ξεχωριστή απόδειξη θα πληρώνουν οι τουρίστες τον φόρο διαμονής, σύμφωνα με όσα θα προβλέπει η ερμηνευτική εγκύκλιος για την εφαρμογή του φόρου, η οποία θα κυκλοφορήσει τις αμέσως επόμενες ημέρες από το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα προβλέπεται καμία εξαίρεση, όπως λόγω χάρη σε πολλές χώρες του εξωτερικού που εφαρμόζεται, όπου εξαιρούνται του φόρου διαμονής, οι ταξιδιώτες που μένουν σε ξενοδοχεία για επαγγελματικούς λόγους (π.χ. Γερμανία), ούτε στην διοργάνωση συνεδρίων, που η χώρα μας και οι επαγγελματίες, καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες, για την προσέλκυσή τους. Έτσι ο πελάτης θα καλείται να πληρώσει την διαμονή του σε μια απόδειξη του ξενοδοχείου, ή ο tour operator μέσω τιμολογίου, και ο πελάτης αποκλειστικά, σε ξεχωριστή απόδειξη, ο τύπος της οποίας μένει να καθοριστεί, θα πληρώνει το φόρο διαμονής.

Όπως είναι γνωστό ο φόρος διαμονής θα επιβάλλεται ανά διανυκτέρευση ανά δωμάτιο σε όλα τα ξενοδοχειακά καταλύματα και θα ανέρχεται σε: € 0,50 σε μονάδες ενός ή δύο αστέρων, € 1,50 σε μονάδες τριών αστέρων, € 3,00 σε μονάδες τεσσάρων αστέρων και € 4,00 σε μονάδες πέντε αστέρων.

Παράλληλα προβλέπεται και η επιβολή φόρου διαμονής σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα (κατηγορία μη κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων του Ν. 4276/2014). Στην περίπτωση αυτή το ύψος του φόρου ανέρχεται σε € 0,50 ανά δωμάτιο ανά διανυκτέρευση βάσει του άρθρου 72 του Ν. 4472/2017. Αξίζει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι στην Ελλάδα η υπηρεσία διαμονής επιβαρύνεται ήδη, βάσει του άρθρου 24 του Ν.Δ. 3033/1954 με τέλος παρεπιδημούντων, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις ως ποσοστό (0,5%) επί του μισθώματος κλίνης υπέρ των ΟΤΑ. Ουσιαστικά ο φόρος διαμονής και τα τέλη παρεπιδημούντων έχουν την ίδια στοχοθεσία, επιβαρύνουν την υπηρεσία διαμονής και είναι δυνατό να εγείρουν ζήτημα διπλής φορολόγησης (ή υπερφορολόγησης) του ίδιου υποκείμενου φόρου.

Το Δημόσιο, επιτρέπει, υπό προϋποθέσεις, την καταβολή του Φόρου Προστιθεμένης Αξίας, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης είσπραξής του!!! Όπως αποκαλύπτει το money-tourism.gr, σε νόμο που έχει ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή, επιτρέπεται η ένταξη επιχειρήσεων σε ειδικό καθεστώς, όπου ο ΦΠΑ καταβάλλεται, από τον υπόχρεο, αφού έχει εισπραχθεί από τον πελάτη.

Πιο αναλυτικά, και σύμφωνα με το άρθρο 185, του νόμου 4261 του 2014, προβλέπονται για τα πρόσωπα που εντάσσονται στο ειδικό αυτό καθεστώς, τα εξής:

α) Ο φόρος καθίσταται απαιτητός κατά το χρόνο είσπραξης της αντιπαροχής ή μέρους αυτής που αφορά τις πραγματοποιούμενες από τα πρόσωπα αυτά φορολογητέες πράξεις.

β) Ο φόρος εισροών εκπίπτεται κατά το χρόνο πληρωμής του τιμήματος ή μέρους αυτού που αφορά τις φορολογητέες πράξεις που λαμβάνουν από άλλους υποκείμενους στο φόρο.

3. Οι υποκείμενοι στο φόρο λήπτες παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών από τα πρόσωπα που έχουν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς, εκπίπτουν το φόρο που αναλογεί στις πράξεις αυτές κατά το χρόνο πληρωμής του τιμήματος.

4. Στο ειδικό καθεστώς δεν υπάγονται οι ακόλουθες πράξεις:

α) Παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών οι οποίες απαλλάσσονται από το φόρο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 22 έως 28β.

β) Εισαγωγές αγαθών.

γ) Ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών.

δ) Πράξεις για τις οποίες υπόχρεος για την καταβολή του φόρου καθίσταται ο λήπτης των αγαθών ή υπηρεσιών.

ε) Λιανικές πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών.

στ) Πράξεις για τις οποίες ο τόπος φορολόγησης δεν βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας.

5. Η ένταξη στο ειδικό καθεστώς πραγματοποιείται με υποβολή δήλωσης στην αρμόδια υπηρεσία της Φορολογικής Διοίκησης, ισχύει από την έναρξη της επόμενης φορολογικής περιόδου και δεν μπορεί να παύσει πριν τη λήξη της επόμενης διαχειριστικής περιόδου.

6. Στο ειδικό καθεστώς δεν μπορεί να ενταχθεί υποκείμενος στο φόρο, ο οποίος αποδεδειγμένα κατά τη διάρκεια των δύο προηγούμενων διαχειριστικών περιόδων δεν έχει υποβάλλει δηλώσεις ΦΠΑ και εισοδήματος ή καταστάσεις πελατών − προμηθευτών ή έχει υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις που συνιστούν φοροδιαφυγή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 παράγραφος 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

7. Οι υποκείμενοι στο φόρο που εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς υποχρεούνται να αναγράφουν στα φορολογικά στοιχεία που εκδίδουν την ένδειξη «ειδικό καθεστώς καταβολής του φόρου κατά το χρόνο είσπραξης της αντιπαροχής − άρθρο 226.7α Οδηγίας 2006/112/ΕΚ».

8. Οι υποκείμενοι στο φόρο που εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς υποχρεούνται να τηρούν τα λογιστικά αρχεία τους με τρόπο που να διαπιστώνονται οι εισπράξεις και οι πληρωμές της αντιπαροχής για παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούν ή λαμβάνουν και να παρέχουν ηλεκτρονικά πληροφορίες στη Φορολογική Διοίκηση για τις εν λόγω εισπράξεις και πληρωμές. Επίσης οι υποκείμενοι στο φόρο, που λαμβάνουν παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών, από υποκείμενους του ειδικού καθεστώτος, υποχρεούνται να τηρούν τα λογιστικά αρχεία τους με τρόπο που να διαπιστώνονται οι πληρωμές που πραγματοποιούν για τις εν λόγω πράξεις και να παρέχουν ηλεκτρονικά πληροφορίες στη Φορολογική Διοίκηση για τις εν λόγω πληρωμές.

9. Ο υποκείμενος στο φόρο δεν μπορεί να παραμείνει στο ειδικό καθεστώς στην περίπτωση που δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις, όπως ορίζονται από αυτό ή υποπίπτει σε φορολογικές παραβάσεις που συνιστούν φοροδιαφυγή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 παράγραφος 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Στην περίπτωση αυτή η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει εγγράφως και αιτιολογημένα τον υποκείμενο και η έξοδος από το καθεστώς ισχύει από τη φορολογική περίοδο που έπεται της εν λόγω ειδοποίησης.

Επίσης το ειδικό καθεστώς παύει να ισχύει για την επόμενη διαχειριστική περίοδο για υποκείμενους στο φόρο, οι οποίοι κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο πραγματοποίησαν ακαθάριστα έσοδα πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ.

Ο υποκείμενος στο φόρο μπορεί να ζητήσει την έξοδό του από το ειδικό καθεστώς με δήλωση που υποβάλλει στη Φορολογική Διοίκηση και η έξοδος αυτή θα ισχύει από την επόμενη διαχειριστική περίοδο.

Οι προϋποθέσεις Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη στο ειδικό αυτό καθεστώς, είναι ο τζίρος της επιχείρησης να μην ξεπερνά τα 500.000 ευρώ (σ.σ. πιθανώς κάποιες επιχειρήσεις και μικρά ξενοδοχεία που συναλλάσσονταν με τον Thomas Cook, να είναι στο όριο αυτό), πλην όμως όταν το Δημόσιο αποδεδειγμένα αναγνωρίζει, έστω και σε συγκεκριμένη περίπτωση, ότι προϋπόθεση για την καταβολή του ΦΠΑ, είναι η προηγούμενη είσπραξή του, γιατί να μην αναγνωρίζεται η αδυναμία πληρωμής του ΦΠΑ, που καταφανώς δεν έχει εισπραχθεί, ούτε και πρόκειται, τονίζουν παράγοντες που εξετάζουν την υπόθεση. Και βέβαια, ο νόμος προβλέπει την πληρωμή του αναλογούντος ΦΠΑ, όταν εισπραχθεί στο σύνολό του ή σε ένα μέρος.

Συνημμένο αρχείο ο Ν.4262/2014