Την αντίθεση τους με τις ρυθμίσεις στον χώρο των τουριστικών καταλυμάτων, που περιλαμβάνονται στην υπό συζήτηση συμφωνία στη Βουλή, εκφράζουν με επείγουσα επιστολή της προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού ο ΣΕΤΕ, η ΠΟΞ και Η ΣΕΕΔΔΕ.
Συγκεκριμένα η επιστολή αναφέρει:

"Αναφορικά με το σχέδιο νόμου με τίτλο «Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης», θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής σημεία:

Α. Απελευθέρωση Τουριστικών Μισθώσεων

Η αναγνώριση του sharingeconomy, ως διεθνής τάση, είναι δεδομένη από τον τουριστικό τομέα, όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μεταφραστεί στην πλήρη κατάργηση της έννοιας της τουριστικής μίσθωσης, διότι αυτό μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στην αγορά. Ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, ο ΣΕΤΕ σημειώνει τα ακόλουθα:

Όπως καταγράφεται από διεθνείς μελέτες, η παροχή υπηρεσιών διαμονής κινείται στην κατεύθυνση της τυποποίησης και ύπαρξης θεσμικού πλαισίου λειτουργίας (standardization & restriction) και όχι προς την κατεύθυνση της πλήρους και άνευ όρων απελευθέρωσης (unconditionalliberalization). Άλλωστε, η ικανοποίηση του καταναλωτή, έχει αποδειχθεί πως συνδέεται άμεσα και δυναμικά με την ουσιαστική προτυποποίηση και την ύπαρξη προδιαγραφών, κυρίως λειτουργικών.

Ο εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος οφείλει να προκύψει μέσω της επίλυσης των πολλών ζητημάτων που υφίστανται στις επιμέρους ειδικές μορφές τουρισμού, με στόχο, την αύξηση των εσόδων του κράτους από τον τουρισμό. Δεν προκύπτει από καμία μελέτη του τουριστικού τομέα ότι η άνευ όρων απελευθέρωση των τουριστικών μισθώσεων είναι ζητούμενη και πως θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος, ή/και της ποικιλίας του προσφερόμενου προϊόντος, ή/και την ενίσχυση των εσόδων του κράτους.

Ο χρονικός περιορισμός, που σήμερα ισχύει, είναι και ο μόνος τρόπος διαχωρισμού της άσκησης τουριστικής δραστηριότητας (σήμα λειτουργίας, έναρξη επιτηδεύματος, καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών, κλπ), από τις απλές αστικές μισθώσεις που υπόκεινται μόνο σε φόρο εισοδήματος. Εάν απελευθερωθεί πλήρως η αγορά, είναι προφανές ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις, θα σπεύσουν να κλείσουν τα βιβλία τους και να υλοποιούν αστικές μισθώσεις μικρής διάρκειας. Στην περίπτωση αυτή, γίνεται αδύνατος ο τρόπος ελέγχου του προσποριζόμενου εισοδήματος και θα μειωθούν τα έσοδα του κράτους από την εν λόγω δραστηριότητα και θα αυξηθεί η μαύρη εργασία.

Με τα νέα δεδομένα που θα διαμορφωθούν αποτελεί ερώτημα πώς το κράτος θα ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις του, όταν ανταποκρίνεται πλημμελώς στις σημερινές.

Καλλιεργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, κυρίως για τις περιοχές με αστικό ιστό, των αδειοδοτημένων καταλυμάτων από μη αδειοδοτημένα καταλύματα που δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο φορολογικό και ασφαλιστικό πλαίσιο. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Αθήνας, η κρίση των τελευταίων ετών έχει επιφέρει σοβαρότατο πλήγμα, με τουλάχιστον 80 ξενοδοχεία να έχουν κλείσει και εκατοντάδες θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί. Τα τελευταία 2 χρόνια ο προορισμός δείχνει να κερδίζει ταχύτατα το χαμένο έδαφος και να γίνεται ένας ευρωπαϊκά ανταγωνιστικός προορισμός. Η συγκεκριμένη εξέλιξη θα μειώσει ραγδαία αυτή τη δυναμική.

Το κράτος οφείλει να προστατεύει το τουριστικό προϊόν, την ποιότητα δηλαδή των προσφερόμενων υπηρεσιών, ως δημόσιο αγαθό. Η άνευ συγκεκριμένων όρων και διαδικασιών απελευθέρωση των μισθώσεων θα μειώσει δραματικά την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος. Παράλληλα, απαιτείται η διασφάλιση της υγιεινής και της ασφάλειας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κάτι που δεν προκύπτει από την προτεινόμενη διάταξη.

Η πλήρης απελευθέρωση των μισθώσεων θα δημιουργήσει δυσεπίλυτα ζητήματα στο άμεσο μέλλον, σχετικά με θέματα χρήσεων γης, αλλά και της συνταγματικής υποχρέωσης του κράτους στην προστασία της ιδιοκτησίας.

Χωρίς σχεδιασμό, μελέτη και αποτύπωση των επιπτώσεων της άνευ όρων απελευθέρωσης της αγοράς είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν επιπρόσθετα ζητήματα μεταξύ της τουριστικής και της κτηματομεσιτικής αγοράς, αλλά και επιπρόσθετη στρέβλωση της λειτουργίας του κλάδου, αφού ο τομέας δεν έχει ακόμα ενσωματώσει τις πολλαπλές αλλαγές που ήδη έχουν προκύψει στη νομοθεσία τα τελευταία χρόνια.
Με δεδομένη τη δέσμευση της Κυβέρνησης σχετικά με τη μείωση του περιορισμού των 30 ημερών, ο ΣΕΤΕ προτείνει την τοποθέτηση του ορίου στις 20 ημέρες, τροποποιώντας νομοτεχνικά το κείμενο.

Β. Κατάργηση της εξαίρεσης ΕΝΦΙΑ

Με την κατάργηση της εξαίρεσης ΕΝΦΙΑ για ενοικιαζόμενα δωμάτια και ατομικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αφενός εξαντλούνται τα όρια αντοχής της λειτουργίας χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες εξωθούνται είτε στην παρανομία είτε στην παύση της λειτουργίας τους, αφετέρου αποτρέπονται δεκάδες επενδύσεις στον κλάδο που βρίσκονται σε στάδιο σχεδιασμού ή υλοποίησης.

Με δεδομένο το γεγονός, ότι σύσσωμος ο ελληνικός τουρισμός στήριξε αποφασιστικά την οικονομία τα χρόνια της κρίσης.

Με δεδομένο το γεγονός, ότι από τη πρώτη στιγμή ο ΣΕΤΕ ως σύγχρονος κοινωνικός εταίρος έχει δηλώσει έμπρακτα την υποστήριξή του στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για συμφωνία.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες μειώνονται οι δυνατότητες των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων να συνεχίσουν να προσφέρουν την έμπρακτη υποστήριξή τους στην ελληνική οικονομία, την απασχόληση και την κοινωνία.

Με εκτίμηση,

Ανδρέας Α. Ανδρεάδης,

Πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ)

Γιάννης Α. Ρέτσος,

Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ)

Κωνσταντίνος Μπρεντάνος,

Πρόεδρος Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Ενοικιαζόμενων Δωματίων, Διαμερισμάτων Ελλάδος (ΣΕΕΔΔΕ)